O wyborze dzisiejszego Skarżyska - Kamiennej na lokalizację fabryki uzbrojenia zadecydowało położenie miasta w tzw. trójkącie bezpieczeństwa oraz przebieg linii kolejowej. Lata 20 - ste to czas organizacji całej fabryki począwszy od przejęcia od Nadleśnictwa Skarżysko terenów (245 hektarów) pod budowę fabryki poprzez powołanie przez Ministerstwo Spraw Wojskowych Biura Projektów w Warszawie (którego zadaniem było opracowanie projektu najnowocześniejszej fabryki w Europie) aż do budowy Państwowej Fabryki Amunicji. Organizacja obejmowała budowę placówki leczniczej, pierwszego osiedla dla wyższych urzędników i Kolonii Robotniczej oraz Kolonii Rejów. Za oficjalną datę uruchomienia fabryki, wtedy Państwowej Fabryki Amunicji uznaje się 25 sierpnia 1924 r.

 

W 1924 r. powstaje także budynek wydziału elaboracji pocisków artyleryjskich, granatów, bomb lotniczych i zapalników, a rok później następuje wyprodukowanie pierwszej partii informacyjnej kapsli i kapiszonów do zapalników i granatów ręcznych.

 

Efektem wizyty generalicji, na czele z generałem dywizji Władysławem Sikorskim - ówczesnym Ministrem Spraw Wojskowych jest niedopuszczenie do przemianowania fabryki w magazyn maszyn mobilizacyjnych. Uruchomiona zostaje produkcja i sprzedaż pierwszych wyrobów tj. zapalników artyleryjskich. Rusza przeniesiony z Warszawy wydział amunicji karabinowej.

 

Rok 1925 to powstanie Stowarzyszenia Pracowników PFA „PROMIEŃ" zrzeszającego rzemieślników i niższych urzędników oraz „OGNISKO" skupiające pracowników umysłowych, uruchomienie Wydziału Ruchu (podlegały mu: centralna narzędziownia, wydział remontowy, stolarnie i wydział elektrotechniczny z elektrownią) i zorganizowanie zakładowej straży pożarnej. Pierwszym komendantem - aż do września 1939 roku - był kapitan pożarnictwa Władysław Krajewski.

 

W 1927 r. następuje przejęcie fabryki przez Państwową Wytwórnię Uzbrojenia i ukształtowanie jej w skomercjalizowane przedsiębiorstwo państwowe. Miesięczna produkcja amunicji karabinowej typu Mauser jest na poziomie 1 miliona sztuk, 40 tys. sztuk zapalników i elaboruje się 20 tys. łusek armatnich 75 mm. Firma wygrywa przetarg na dostawę do Jugosławii 12-stu kilogramowych bomb lotniczych dystansując Zakłady SKODA i BOFORSA. Oficjalne wizyty Prezydenta RP prof. Ignacego Mościckiego i Ministra Spraw Wojskowych gen. Sławoj-Składkowskiego owocują znaczącym wzrostem zamówień i produkcji.

 

Następuje mocne doinwestowanie i rozbudowa fabryki, powstaje Koło Sportowe GRANAT (z połączenia koła PROMIEŃ i ELABORACJA) a na wydziale elaboracji Związek Zawodowy Metalowców. Powstaje też Koło Wodne REJÓW przemianowane w 1936 roku na Klub Wioślarski REJÓW. Na terenie Kolonii Górnej zostaje oddana do użytku Publiczna Szkoła Powszechna im. Józefa Piłsudskiego, zbudowana głównie ze składek załogi PFA. 

 

Powstaje Biuro Studiów Fabryki Amunicji, które do września 1939 r. opracowało pięćset projektów z dziedziny uzbrojenia. W tym samym biurze skonstruowano nowy wyrób - zapalnik FP-35 o działaniu uderzeniowym i zabezpieczeniu odśrodkowym, który staje się przebojem eksportowym fabryki.

 

Następuje zawarcie umowy pomiędzy PFA w Skarżysku a Państwowymi Zakładami Inżynieryjnymi w Warszawie na produkcję oprzyrządowania dla potrzeb samochodu osobowego „Polski Fiat".

 

W latach 1922-1939 stanowisko dyrektora naczelnego kolejno obejmowali:

  • inż. Leonard Łabuć,
  • inż. Tadeusz Kolasiński,
  • inż. Stanisław Piotrowski,
  • inż. Władysław Jakubowski,
  • inż. Eustachy Gutkowski,
  • inż. Mieczysław Olszański. 

 

W tym okresie Państwowa Fabryka Amunicji zatrudnia ponad 3500 robotników i 250 urzędników.